Δαράκη, Πέπη

(Αγία Παρασκευή Λέσβου 1909 –). Δημοσιογράφος και συγγραφέας. Σπούδασε παιδαγωγικά στην Αθήνα, σταδιοδρόμησε όμως ως δημοσιογράφος, συνεργαζόμενη με διάφορες εφημερίδες και το ραδιόφωνο. Παράλληλα διετέλεσε επί σειρά ετών δημοτική σύμβουλος Αθηναίων (1954-67) εργαζόμενη κυρίως στον τομέα της ίδρυσης και λειτουργίας παιδικών ιδρυμάτων. Στα νεοελληνικά γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1959 με το δοκίμιο Η γυναίκα στους αγώνες της ζωής. Ακολούθησαν τα έργα της: Δημοτικά τραγούδια της Λέσβου (1972), Αντιδράσεις (1975, διηγήματα), Παιδικές κατασκηνώσεις (1976), Πνευματικά κέντρα (1976), Παιδότοποι - ονειρικές πολιτείες (1980), Ομαδικά παιχνίδια των παιδιών (1980), Σκλαβοχώρι (1981, παιδικό μυθιστόρημα), Παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγείο (1981), Η αλεπού έχασε την ουρά της (1982, παραμύθι), Τα φτερά της Μαριώς (1982, μυθιστόρημα), Κουκλοθέατρο (1982), Εντυπώσεις από τη Σοβιετική Ένωση (1982), Τα περιστέρια του καμπαναριού (1983, μυθιστόρημα) κ.ά. Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (από την οποία και τιμήθηκε το 1982) και του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.